Historia gospodarcza Afryka, od początków do dziś, główne sektory, w tym rolnictwo, zwierzęta gospodarskie, zasoby podglebia, przemysł i szlaki komunikacyjne.
Rolnictwo Afryka
Konstytutywny zalążek afrykańskich gospodarek sięga XIX wieku, kiedy podział kontynentu między mocarstwa kolonialne, które znalazły źródło zaopatrzenia dla ich przemysłu w Afryce, zarówno poprzez intensywną eksploatację zasobów mineralnych, jak i tworzenie dużych plantacji kolonialne, w tym kawa, kakao, tytoń, bawełna i orzeszki ziemne.
Przyjęcie zirytowanych form monokultury i stopniowe skracanie czasu zarezerwowanego dla odłogów leśnych doprowadziły do degradacji ziemi, aw konsekwencji do zubożenia lokalnych populacji zajmujących się rolnictwem na własne potrzeby.
Jedynie na terytoriach, które ze względu na korzystniejsze warunki klimatyczne i środowiskowe nadawały się do osadnictwa Europejczyków, takich jak Republika Południowej Afryki, Zimbabwe i Kenia, rolnictwo przybrało bardziej racjonalne i różnorodne formy, podobnie jak w Algierii i Tunezji , wraz z wprowadzeniem cytrusów, uprawy winorośli i uprawy oliwek.
Jednak gdzie indziej stworzono wyraźny rozdział między uprawami przemysłowymi a uprawami na własne potrzeby, te pierwsze przeznaczone na eksport i podlegające wahaniom cen na rynkach międzynarodowych, te drugie są coraz mniej wystarczające, aby pokryć potrzeby żywnościowe ludności ze względu na bardzo niską wydajność. tradycyjne techniki.
Podczas gdy w przeszłości problem głodu nie pojawiał się w Afryce z powagą innych słabo rozwiniętych obszarów, obecnie przybrał on dramatyczne rozmiary, ponieważ w ostatnich dziesięcioleciach wzrost produktu narodowego brutto był, w różnych krajach, mniej niż wzrost liczby ludności.
Spadek był ogólny, ale nie jednolity, co spowodowało szczególne wyraźne skutki w Afryce Środkowej i Zachodniej, w tym w regionie Sahelu najbardziej dotkniętym suszą.
Prognozy na przyszłość są jeszcze bardziej niepokojące, biorąc pod uwagę trudność niezwłocznego wdrożenia odpowiedniej polityki rolnej, która zablokuje dziką uprawę, kosztem lasu i sawanny, które sprzyjają postępowi pustyni i bezpośrednio consenguenza, drastyczna redukcja obszarów przeznaczonych do uprawy.
Chociaż faktycznie uprawia się tylko nieco ponad połowę afrykańskich gruntów rolnych, dziś zamiast dążyć do powiększania powierzchni użytków rolnych, zaleca się optymalizację wykorzystania gruntów poprzez zwiększenie ich produkcji na metr kwadratowy za pomocą nawozów, wysoko wyselekcjonowanych nasion, roślin odpowiednie nawadnianie i pestycydy najnowszej generacji, ze szczególnym uwzględnieniem usprawnienia systemów konserwacji produktów.
Brak części niezbędnego finansowania, warunki środowiskowe i opóźnienie technologiczne lokalnych populacji niestety spowalniają jednak postęp w zakresie zachęt i dywersyfikacji upraw.
hodowla
Zwłaszcza na obszarach sawanny i stepu przedpustynnego hodowla jest nadal związana z sezonowym sezonowym wypasem bydła, typowym dla koczowniczego i pół-koczowniczego stada, które w okresach suszy często wiąże się ze śmiercią tysięcy bydła.
Zalecane odczyty- Historia Egiptu w skrócie
- Geografia fizyczna Afryka
- 7-dniowa trasa w Maroku: 18 niezapomnianych miejsc
- Nuweiba: co zobaczyć między Zatoką Akaba i Synaj
- Andrafiabe: najpiękniejsza jaskinia na Madagaskarze
Chociaż afrykańskie dziedzictwo hodowlane nie jest wcale nieistotne pod względem liczby zwierząt, nie odpowiada ono odpowiedniej produkcji mięsa i produktów mlecznych, z wyjątkiem regionów o bardziej zaawansowanym rolnictwie, w których wydajność bydła rzeźnego przekracza nawet średnią Europejskiej.
Surowce mineralne
Afryka pozostaje dużym rynkiem zaopatrzenia dla krajów uprzemysłowionych, które czerpią z jej ogromnych zasobów mineralnych, od boksytu, największego bogactwa Gwinei, po żelazo obfite w Liberii, Mauretanii i Afryce Południowej, po miedź, której główni światowi producenci Zambia i Zair.
Republika Południowej Afryki jest główną afrykańską energią wydobywczą, największym na świecie producentem chromu, złota i manganu, a także diamentów. Maroko i Tunezja są głównymi producentami fosforanów, podczas gdy Nigeria i Libia należą do największych światowych producentów ropy naftowej, a następnie Egipt, Algieria, Angola i Gabon.
Przemysł
Eksploatacja gazowych węglowodorów gwałtownie się rozwinęła, szczególnie w Algierii, kraju afrykańskim, który podjął większe zaangażowanie, przy czym zyski pochodzą z ropy naftowej, w celu wspierania procesu uprzemysłowienia.
Zakłady metalurgiczne, mechaniczne, chemiczne i petrochemiczne z rurociągami naftowymi, które transportują ropę naftową do portów wejścia na pokład, oraz rurociągi gazowe wraz z wieloma rafineriami zlokalizowanymi wzdłuż wybrzeża.
Pomimo tego rozwoju Afryka pozostaje najmniej uprzemysłowionym obszarem na świecie.
Komunikacja
Tradycyjne środki transportu zwierząt znikają, zastępowane przez pojazdy poruszające się przez gęstą sieć dróg i jezdni.
Jeśli chodzi o koleje, są one rozmieszczone nierównomiernie między różnymi częściami kontynentu afrykańskiego, najbardziej rozwinięta sieć kolejowa to Południowa Afryka, dość zaawansowane są kraje Atlasu i Nilu, Zimbabwe i Zambii.
Wielkie rzeki, które w przeszłości stanowiły główne szlaki komunikacyjne, nie przestały mieć istotnego znaczenia, szczególnie dzięki budowie odcinków kolejowych i drogowych w celu ominięcia ich bystrzy, które na długich odcinkach były przeszkodami nie do pokonania dla normalnej żeglugi.
Transport lotniczy rozwinął się szczególnie w ostatnich latach, główne afrykańskie centra są połączone ze sobą i z wieloma krajami na świecie.
