Co warto zobaczyć w Elvas, trasa obejmująca główne zabytki i ciekawe miejsca tego miasta w Portugalii, położone w pobliżu granicy z Hiszpanią i otoczone murami.
Informacja turystyczna
Elvas to miasto w Portugalii, które warto odwiedzić, położone niedaleko granicy z Hiszpanią, niedaleko drogi łączącej Lizbonę i Madryt, w środku równiny w regionie Alto Alentejo.
Otaczające go mury są dobrze zachowane i świadczą o strategicznej pozycji, jaką zajmowano w przeszłości z wojskowego punktu widzenia. Wąskie uliczki, z których wychodzą charakterystyczne domy, mają wyraźny arabski ślad.
Co zobaczyć
– Akwedukt Amoreira, mający siedem kilometrów długości, jest najważniejszym zabytkiem, który jest nadal w użyciu, mimo budowy z lat 1498–1622.
– Muralhas Jest to największa forteca w Portugalii, charakteryzująca się szarymi ścianami i murem w kształcie gwiazdy, z fosami i bramami wejściowymi do zabytkowego centrum. Fort Santa Luzia i fort de Nossa Senhora da Graça chronią ufortyfikowane miasto przed otaczającymi go wzgórzami.
– Nossa Senhora da Assunçao jest to katedra z XIII wieku, zmodyfikowana w XVI wieku zgodnie z szerzącym się stylem manuelińskim z wprowadzeniem przypór, szczytów, blanków i portali po bokach z ozdobami.
– Nossa Senhora da Consolaçao jest to ośmioboczny budynek z 1543 roku, zbudowany na ruinach poprzedniego okrągłego kościoła, który należał do templariuszy i został zniszczony w XV wieku. Wnętrze jest profesjonalnie ozdobione kopułą wspartą na barokowych kolumnach i okładziną w żółtych i niebieskich azulejos. Obok kościoła znajduje się pelourinho z XVI wieku w stylu gotyckim i Łuk Porta de Alcacer.
– zamek, w stylu rzymsko-mauretańskim, do którego w XVI wieku dobudowano wieżę.
– Museu, zawiera zbiory znalezisk archeologicznych, przedmiotów religijnych i lokalnego rzemiosła.
– Pałac Dożów pochodzi z 1600 roku, a elewacja pokryta marmurem jest inspirowana budynkami włoskiego renesansu. Należał do rodziny Braganza, która panowała w Portugalii w latach 1640–1910.
Klasztor Santa Clara jest to starożytny klasztor z 1530 r., należący do zakonu Klarysek, w którym znajdują się groby niektórych członków rodziny Braganza.
