Kiedy w Afryce rozpoczęły się poszukiwania nowych tras dla zawodów, motywacji i niezapomnianych historycznych przedsięwzięć nawigatorów.
Wysyłka do Afryki
Początek eksploracji Afryki przez Europejczyków zbiega się z próbami, w późnym średniowieczu, znalezienia nowych szlaków handlowych ze Wschodem poprzez opłynięcie Afryki w celu uniknięcia krajów muzułmańskich.
Przede wszystkim próbą znalezienia trasy wokół Afryki był niefortunny jeden z braci genueńskich Ugolino i Guido Vivaldi w 1281 roku.
Dwa wieki później przedsiębiorstwa, bardzo ważne dla uznania wybrzeży Afryki, portugalskiego Bartolomeo Diaza, który w 1488 roku dotarł do Przylądka Dobrej Nadziei, oraz jego rodaka Vasco da Gama, który w latach 1497–1498 ukończył okrążanie „Afryka.
Poszukiwania geograficzne w Czarnej Afryce rozpoczęły się pod koniec XVIII wieku wraz z wyprawami do Parku Szkockiego wzdłuż rzeki Niger.
Działalność poszukiwawcza koncentrowała się w tym okresie na trasach między wybrzeżami Morza Śródziemnego i Gwinei, Sahary i basenu Czadu, a także wzdłuż wielkich rzek Niger, Kongo i Nilu.
Druga połowa XIX wieku charakteryzuje się długimi poszukiwaniami źródeł Nilu, w których wyróżniają się nazwy angielskiego Livingstone'a, Stanleya i Speke.
Wśród włoskich odkrywców obecnych w tych wyprawach należy wymienić Miani, który udał się na Nil w 1860 r., Massaia, misjonarza i odkrywcę w Etiopii, a także Gessi, Piaggia, Casati i Bottego, którzy pracowali w Etiopii w latach 1891–1897.
