Co warto zobaczyć na wyspach Kvarner, historia rejsu statkiem z Baski, stolicy wyspy Krk, z wrażeniami podróżników na wyspach w tej Zatoce Chorwacji.
Informacja turystyczna
Mieszczący się w Basce, stolicy wyspy Krk, w znakomitym hotelu Corinthia, kilka metrów od morza, wychodzącym pierwszego wieczoru nad brzegiem morza, podchodzi do nas członek towarzystwa żeglugowego, który proponuje i ilustruje nas szczegółowo, w: bardzo przekonująco, mini rejs na wyspy.
Wycieczka obejmuje odlot z lokalnego molo następnego dnia rano o 9, z powrotem za 18, cena wydaje się dogodna, obejmuje również lunch na pokładzie oparty na rybach, które postanawiamy przyjąć. Zgodnie z planem, następnego dnia wsiadamy na statek motorowy Leonora wykorzystywany do tej usługi turystycznej.
Pogoda jest dobra, noc padała, pozostawiając czyste horyzonty, idealne do robienia doskonałych zdjęć.
Płynąc w wodach Adriatyku, w obszarze odpowiadającym Zatoce Kvarner, najpierw spotykamy bezludną wyspę Prvic, kontynuując wyspy Sv Grgur (San Gregorio), Goli (wyspa Calva) i Rab (Rab).
Co zobaczyć
Wyspa Goli: niestety pamięta się o obozie koncentracyjnym, który gościł w latach 1948–1988. Ta niewielka skalista wyspa, prawie całkowicie pozbawiona roślinności, z wyjątkiem części, w której deportowani sadzili drzewa, widziała mężczyzn i kobiety pozbawionych wszelkiej godności , zmuszeni do ciężkiej pracy, pobicia i poniżenia, ponieważ są uważani za przeciwników, pewnych lub domniemanych, reżimu Tito.
Podróż rozpoczęła się w Bakar, na wybrzeżu, gdzie wsiedli na statek, a po trzech godzinach nocnej żeglugi dotarli na wyspę Goli.
Kiedy wylądowali na wyspie, ubrania zostały rozebrane, pobite i zmuszone do chodzenia boso po ostrych i ostrych kamieniach wyspy przez cały czas niewoli, co doprowadziło do śmierci wielu osób.
Szacuje się, że z około 30 000 wszystkich internowanych zmarło tam około 4000, nawet jeśli ich ciała nigdy nie znaleziono, nawet na morzu, być może zostali spaleni.
Prace, które wykonali, były trzech rodzajów: praca w kamieniołomie, najcięższa (pracownicy w tej pracy nie mieli schronienia do odpoczynku, lato i zima musieli mieszkać na zewnątrz), potem była produkcja mebli oraz produkcja żwirku (pracownicy w tych pracach mieli komórki do odpoczynku, bardzo ciasne przestrzenie, w których około piętnaście osób mogło leżeć na ziemi).
Latem dozwolona ilość wody do picia wynosiła dwie szklanki dziennie na osobę, która z jakiegokolwiek powodu odważyła się narzekać.
Zalecane odczyty- Istria: co zobaczyć na największym półwyspie Adriatyku
- Meleda (Chorwacja): co zobaczyć na wyspie
- Korcula (Chorwacja): co zobaczyć na wyspie Dalmacji
- Makarska (Chorwacja): co zobaczyć na Riwierze
- Bol, Supetar i Sutivan (Chorwacja): co warto zobaczyć na wyspie Brac
Wieczorem po dniu ciężkiej pracy w budynku pokazywano polityczne filmy propagandowe, a po seansie nieszczęśliwych widzów pytano o to, co widzieli, a jeśli nie mogli odpowiedzieć na pytania, zostali ponownie ukarani.
Oczywiście opieka zdrowotna nie istniała, dopóki na wyspie nie zostali internowani zwykli przestępcy.
W 1956 r. Kobiety, które dotychczas były internowane w więzieniu na wyspie Sv Grgur, zostały przeniesione do części wyspy. Niestety wielu z nich zostało wykorzystanych przez strażników.
Wyspa Rab: słynie z plaży San Marino, wspaniałej plaży na wyspie, zwanej potocznie plażą rajską. Morze przed tą plażą jest jak basen, do pływania trzeba długo chodzić po płytkiej wodzie, zanim znajdzie się trochę głębi.
Wyspa Sv Grgur: w drodze powrotnej omijaliśmy imponujące skały tej wyspy, bardzo piękne, na których zauważyliśmy również dwie kozy, które swobodnie spoczywały na skale z widokiem na morze. Nadzieją było dostrzeżenie delfinów, które znajdują się w tym pięknym morzu, ale nie spotkaliśmy ich, mam nadzieję, że następnym razem.
