Co warto zobaczyć w Ortonie w prowincji Chieti, małym miasteczku położonym w Abruzji na cyplu z widokiem na morze i wyposażone w ważny port turystyczny, z którego odpływają promy na pobliskie wyspy Tremiti.
Informacja turystyczna
Początki Ortony są bardzo starożytne, wydaje się, że jej terytorium było zamieszkane już od X wieku pne.
W czasach rzymskich stało się małym miasteczkiem ze względu na położenie na morzu i kwitnące działania związane z portem.
W czasie dominacji Aragonii zbudowano imponujący Zamek położony na skale z widokiem na morze.
Jeśli chodzi o podział miejski, Ortona jest podzielona na dwie główne dzielnice Terravecchia, w której znajdują się najstarsze budynki, i Terranuova, gdzie wyróżniają się renesansowe budynki.
Do głównych atrakcji turystycznych należy katedra San Tommaso, której początki sięgają XII wieku, a następnie odbudowana w wyniku zniszczeń spowodowanych bombardowaniami, które miały miejsce podczas II wojny światowej.
Katedra ma dziś neoklasyczną fasadę, w tym odzyskany portal z XIV wieku, wnętrze z typowym barokowym odciskiem, w którym znajduje się krypta zawierająca relikwie.
Do katedry w Ortonie dołączone jest Muzeum Diecezjalne, w którym zachowało się około 40 obrazów, a także sztućce, pozostałości archeologiczne i ceramika.
Kościół Świętej Trójcy, który znajduje się w pobliżu cmentarza, jest historycznie związany z byłym klasztorem kapucynów.
Pierwotny średniowieczny układ został przekształcony w XVIII wieku przy użyciu typowych form późnego baroku, dziś kościół ma prostą fasadę, wewnątrz jednej nawy znajduje się kilka cennych dzieł stworzonych przez lokalnych artystów.
W sąsiednim klasztorze znajduje się krużganek ze studnią pośrodku.
Zalecane odczyty- Giulianova (Abruzja): co zobaczyć
- Wakacje w Abruzji: podróż między Apeninami a Morzem Adriatyckim
- Roccaraso (Abruzja): co zobaczyć
- Abruzja: Wycieczki w niedzielę
- Sulmona (Abruzja): co zobaczyć w ojczyźnie konfetti
Co zobaczyć
Kościół Santa Maria di Costantinopoli, położony w nowoczesnej części Ortony, w pobliżu Piazza Repubblica, pochodzi z XIII wieku, ale został zmodyfikowany w XVII wieku.
Mimo że został uszkodzony przez zamachy bombowe w 1943 r., Nadal zachowała piękną średniowieczną fasadę z rozetą i gotyckim portalem ze spiczastym łukiem.
Kościół Santa Caterina d'Alessandria znajduje się przy Via Garibaldi, w miejscu, w którym otwiera się Piazza del Teatro Vittoria.
Pierwotny kościół z XIII wieku został przebudowany na formy renesansowe w XVI wieku.
Dzisiejszy wygląd ma dwie fasady, z których jedna skierowana jest w stronę morza należy do Oratorium Ducha Świętego, a druga, która jest główna, pokazuje wspaniały ganek i piękne okno z różą.
Kościół San Rocco, położony na Piazza Repubblica i prawdopodobnie pochodzący z XIV wieku, został całkowicie zmodyfikowany w XVII wieku zgodnie ze stylem neapolitańskim.
Charakteryzuje się żółtą i różową powłoką gipsową oraz dzwonnicą o znacznej wysokości z iglicą kafelkową.
Kościół Czyśćca, znajdujący się na Piazza Municipio, pochodzi z XIX wieku i przedstawia neogotyckie formy kaplicy z ceglaną dzwonnicą.
Kościół Santa Maria delle Grazie przed 1943 r. Został przyłączony do homonimicznej dzielnicy, znajdującej się u bram Ortony.
Pochodzący z XIII wieku został zmodyfikowany w okresie baroku i został poważnie uszkodzony w 1943 r., Kiedy stała tylko dzwonnica.
Został przebudowany w nowoczesnym stylu, starając się uszanować klasyczne kanony dziewiętnastowiecznego stylu neoklasycznego.
Kościół ma dziś fasadę obłożoną cegłą, z portalem wbudowanym w portyk u podstawy.
Boczna dzwonnica wygląda jak wieża z czerwonej cegły i pozostaje lekko odłączona od kościoła.
Wnętrze ma jedną nawę z domieszką elementów średniowiecznych, barokowych i neoklasycznych.
Pozostałości bazyliki San Marco w Longobard znajdują się na wzgórzu Punta dell’Acquabella, w dzielnicy San Donato.
Ten kultowy budynek został założony w IX wieku przez bizantyjskich Lombardów, a następnie po raz pierwszy uszkodzony podczas inwazji Normanów.
Ponownie zniszczona w XVI wieku przez Saracenów, bazylika popadła w całkowite porzucenie, do tego stopnia, że dziś pozostały tylko ślady ścian obwodowych, oprócz podstaw kolumn, które należały do trzech naw i podłogi.
