komentarz – Prawdopodobnie napisany w okresie przed wygnaniem, kiedy brakowało sprawiedliwości, Psalm 82 zaczyna się od stwierdzenia, że Bóg powstaje pośród niebiańskiego zgromadzenia bogów, rozumianych jako aniołowie, i nakłada swoją zwierzchność na sędziów ziemi winnych popełnienia wyroków niesprawiedliwe na korzyść niegodziwych. Psalmista zwraca się do Boga w pociechie, mówiąc, że niesprawiedliwi sędziowie nie rozumieją ciemności i chodzą w ciemnościach, zawracając wszystkie fundamenty ziemi, podważając tym samym dobre życie obywatelskie, są jednak ludźmi, którzy przemijają.
Psalm 82 kompletny
[1] Psalm. Asaf Bóg powstaje w zgromadzeniu Bożym, osądza bogów.
[2] „Jak długo będziesz osądzał niesprawiedliwie i wspierał część niegodziwców?
[3] Broń słabych i sierot, oddawaj sprawiedliwość biednym i biednym.
[4] Uratuj słabych i bez środków do życia, uwolnij go z ręki niegodziwych ”.
[5] Nie rozumieją, nie chcą rozumieć, idą w ciemności; wszystkie fundamenty ziemi się chwieją.
[6] Powiedziałem: „Jesteście bogami, wszyscy jesteście dziećmi Najwyższego”.
[7] Jednak umrzesz jak każdy człowiek, upadniesz jak wszyscy potężni.
[8] Powstań, Boże, osądzaj ziemię, bo wszystkie narody należą do ciebie.
