Ze względu na różnorodność wydarzeń sztuka afrykańska jest tradycyjnie podzielona na trzy grupy.
3 grupy sztuki afrykańskiej
Pierwsza grupa zawiera dowody prehistorycznej sztuki północnej Afryki, znalezione na płaskorzeźbach Atlasu, Tassili i różnych górzystych obszarów pustyni Sahara oraz południowej Afryki, w tym setki polichromowanych przedstawień, grawerowanych lub malowanych na skale , przedmiotu zwierzęcego i naznaczonego wyraźnym realizmem.
Druga grupa to kultura archeologiczna, która rozkwitła przed nawiązaniem stosunków z Europą.
Do najlepszych wyrażeń należą imponujące rodosowskie ruiny Zimbabwe, pochodzące z VIII-XV wieku, oraz sztuka plastyczna rozwijana od XI do XVII wieku na obszarze między Zatoką Gwinejską a Saharą Południową, szczególnie w centrach Ife i Benin z ludzkimi lub zwierzęcymi figurkami z kamienia i terakoty, małymi brązami, kościami słoniowymi, gdzie realizm i schematy doskonale łączą się.
Współczesne wydarzenia artystyczne mające na celu kontynuację lub powrót do ekspresji rodzimej stanowią trzecią grupę.
Można wyróżnić trzy stylistyczne obszary produkcji, a mianowicie region środkowo-zachodni, region Zatoki Gwinejskiej i obszar kultur Bantu, który obejmuje populacje Konga, Angoli, Kamerunu i Tanganiki, których produkcja jest inspirowana wyidealizowany realizm, który jest najbardziej wzorowym przejawem afrykańskiego ducha.
Preferowanym materiałem we współczesnej produkcji jest drewno, ale nie brakuje brązu i kości słoniowej, przy pomocy których pracują duże maski i małe posągi, ogólnie związane z magicznymi obrzędami i kultem umarłych, dzieła uważane za najbardziej typowe przejawy sztuki czarny.
