Co warto zobaczyć w Ankonie, jednodniowa trasa obejmująca główne zabytki i ciekawe miejsca, w tym Arco di Traiano, Duomo, Muzeum Diecezjalne i Piazza del Plebiscito.
Informacja turystyczna
Handlowe i przemysłowe centrum o pierwszorzędnym znaczeniu, a także regionalna stolica Marche, Ankona to także port Morza Adriatyckiego o znaczącym znaczeniu, z liniami żeglugowymi łączącymi się z Grecją i terytoriami byłej Jugosławii.
Początki Ankony sięgają prehistorii, później, w czwartym wieku, stała się kolonią doryckich Syrakuzów, a następnie przeszła na Rzymian w 295 rpne.
To cesarz Trajan powiększył port, aby ułatwić handel z Dalmacją.
Po przejęciu pod panowaniem bizantyjskim, Ankona została zniszczona w 839 roku przez Saracenów, aw X wieku stała się wolną gminą.
Po okresie dominacji przez Malatestę papież Klemens VII przejął miasto w XVI wieku, co spowodowało początek okresu upadku, który trwał do XVIII wieku, kiedy to przywilej wolnego portu nadał Papież Klemens XII.
Aktywnie uczestnicząc we wszystkich ruchach na rzecz zjednoczenia Włoch, Ankona została poddana licznym bombardowaniom podczas II wojny światowej i poniosła znaczne szkody po trzęsieniu ziemi w 1972 r.
Co zobaczyć
Trasę zwiedzania Ankony można rozpocząć od portu, na którego południowym krańcu znajduje się Arco Clementino, zbudowany w 1738 roku przez Vanvitellego z okazji papieża Klemensa XII.
Kontynuując, znajdziesz Łuk Trajana z 115 r. N.e. wzniesiony na cześć cesarza rzymskiego stoi na czterech kolumnach korynckich.
Idąc pod górę, aby dotrzeć na szczyt wzgórza Guasco, dotrzesz do katedry San Ciriaco, niezwykłego średniowiecznego pomnika, zbudowanego między XI i XIII wiekiem nad podstawą włoskiej świątyni z III wieku pne.
Romański styl katedry jest podkreślony przez fasadę, poprzedzoną prothyrum, a otwarty przez wspaniały, rozłożony portal, wykonany z białego i czerwonego kamienia, z dekoracją gotyckich kolumn i płaskorzeźb.
Zalecane odczyty- Fossombrone (Marche): co zobaczyć
- Marche: Wycieczki w niedzielę
- Fermo (Marche): co zobaczyć
- Marche: co zobaczyć wśród dolin, wzgórz i starożytnych wiosek
- Osimo (Marche): co zobaczyć
Elegancki budynek z greckim krzyżem zwieńczony jest XIII-wieczną kopułą, zaś w trzech nawach znajdują się dwa rzędy rzymskich kolumn zdominowanych przez bizantyjskie stolice.
Spośród dzieł zachowanych w katedrze szczególnie ważny jest pomnik błogosławionego Ginellego, dzieło Dalmata da Traù.
Schodząc do piwnicy, dostępnej przez kryptę, można zobaczyć pozostałości świątyni pochylonej i poprzednią paleochrystianską bazylikę.
Obok katedry znajduje się interesujące muzeum diecezjalne, w którym znajdują się cenne dzieła, w tym sarkofag Flavio Gorgonio, ozdobiony płaskorzeźbami.
Po wyjściu z katedry skręcamy w lewo i docieramy do rzymskiego amfiteatru z pierwszego wieku naszej ery, z którego widać niektóre fragmenty mozaikowej podłogi, główne wejście i dwa wtórne.
Na Piazza del Senato znajduje się XVIII-wieczny kościół Świętych Pellegrino i Filippo Neri, z dużą kopułą pokrytą miedzią, w którym znajduje się piękny bizantyjski krucyfiks z XIII wieku, wykonany z polichromowanego drewna.
Na tym samym placu roztacza się widok na Palazzo del Senato, zbudowany w XIII wieku i starożytną siedzibę miejską, oraz Palazzo Ferretti, gdzie mieści się muzeum narodowe Marche, które gromadzi ciekawe znaleziska z okresu paleolitu i epoki żelaza, a także rzeźby hellenistyczne , mozaiki i rzeźby rzymskie.
Na Piazza Stracca znajduje się Palazzo degli Anziani, zbudowany w 1270 roku przez Margaritone d'Arezzo i przerobiony w XVII wieku, obecnie miejsce uniwersyteckie, i Chiesa del Gesù, XVII-wieczny budynek z sugestywną zakrzywioną fasadą Vanvitelli, która zachowuje jego wnętrze Malowanie obrzezania, autorstwa Gentileschi.
Kontynuując wizytę przez Via Pizzecolli, dotrzesz na plac o tej samej nazwie, gdzie znajduje się kościół San Francesco delle Scale, budynek pochodzący z XIV wieku, ale przerobiony w XVIII wieku, usytuowany na szczycie schodów.
Na uwagę zasługuje fasada, gdzie znajduje się piękny gotycki portal zakończony dekoracjami posągów i płaskorzeźb, a obok niego dwa filary podtrzymujące baldachim szczytowy.
Wewnątrz znajduje się Assunta, duże płótno Lotto oraz Santa Casa di Loreto, stworzone przez Lilli.
Palazzo Bosdari znajduje się także przy Via Pizzecolli, w której mieści się galeria sztuki obywatelskiej i muzeum sztuki nowoczesnej.
Wśród dzieł zachowanych w galerii sztuki wyróżniają się Ukrzyżowanie oraz Dziewica i dziecko ze świętymi Tycjana, Madonna i Dziecko Andrei del Sarto oraz Niepokalane Poczęcie Guercino.
Wracając do portu, schodząc w dół, natkniesz się na romański kościół Santa Maria della Piazza, pochodzący z XIII wieku i posiadający piękną fasadę.
W via della Loggia znajdują się Loggia dei Mercanti, silnie odrestaurowane w XV wieku zgodnie ze stylem gotyckim, oraz Palazzo Giovannelli-Benincasa, pochodzący z XV wieku i mający godną uwagi fasadę charakteryzującą się obecnością dwóch rzędów gotyckich okien o ścianach.
Przybywając na Piazza della Repubblica, gdzie znajduje się XVI-wieczny kościół Santissimo Sacramento odbudowany w XVIII wieku, kieruj się dalej przez Cialdini, gdzie można podziwiać dawny kościół Sant'Agostino, pochodzący z XV wieku i wyposażony w niezwykły gotycki portal.
Odwracając kierunek ścieżki, po ponownym przekroczeniu Piazza della Repubblica, szybko docieramy do Piazza del Plebiscito, gdzie stoi Palazzo del Governo, pochodzący z XIV i XV wieku.
W fasadzie znajduje się renesansowy łuk do wejścia na dziedziniec, który częściowo przedstawia się jako portyk złożony z gotyckich łuków z małymi oknami Guelpha umieszczonymi na szczycie.
Na tym samym placu znajduje się kościół San Domenico z XVIII wieku, wewnątrz którego znajduje się Ukrzyżowanie Tycjana i Zwiastowanie Guercino.
Do 29 września dotrzesz do Porta Pia, zbudowanej pod koniec XVIII wieku z okazji Piusa VI, i do Mole Vanvitelliana, zbudowanego w 1733 r. Przez pięciokątny kształt przez Vanvitelli i połączonego mostem z lądem stałym.
Jeśli chcesz cieszyć się doskonałą panoramą, możesz dotrzeć do cytadeli, fortyfikacji wykorzystywanej dziś jako park publiczny, zbudowanej w XVI wieku przez Antonio da Sangallo Młodszego.
