Historia Sanktuarium Madonna del Rosario w Pompejach, gdzie się znajduje, poświęconego temu, co stało się jednym z najpopularniejszych miejsc pielgrzymkowych we Włoszech.
Informacja turystyczna
We współczesnych Pompejach stoi Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny, ważne miejsce poświęcone kultowi Najświętszej Maryi Panny Różańcowej.
Nowoczesne miasto Pompeje powstało po wzniesieniu Sanktuarium Matki Bożej Pompejskiej, w gnijącym terenie od pewnego czasu.
13 listopada 1875 roku w Pompejach przybył cudowny obraz Matki Boskiej Różańcowej, a pierwszy kamień Sanktuarium położono 8 maja 1876 roku.
Historia Sanktuarium jest związana z historią założyciela błogosławionego Bartolo Longo i hrabiny Marianny Farnararo De Fusco, wdowy po hrabstwie Albenzio de Fusco.
Prawnik Bartolo Longo, który przybył do tych miejsc, aby zająć się własnością hrabiny De Fusco, pewnego dnia, podczas przemierzania wsi, zaatakowany wątpliwością, że nie jest w stanie uratować swojej duszy, z powodu niezbyt budującego życia z przeszłości, do dźwięku z południowych dzwonów usłyszał głos mówiący do niego: „Jeśli będziesz głosił Różaniec, będziesz zbawiony!”.
Od tego momentu zrozumiał, że jego powołaniem było szerzenie kultu Matki Boskiej Różańcowej i rozpoczął działalność założycielską, poświęcając się duchowej opiece rolników z Doliny i rozpowszechnianiu odmawiania Różańca Świętego.
Ta podróż życia i wiary została podzielona przez hrabinę De Fusco, która została jego żoną w 1885 r., Okazując się ważnym i cennym współpracownikiem.
W międzyczasie odnowiono mały kościół parafialny Santissimo Salvatore i, za radą biskupa Noli, poświęcono budowę nowego kościoła, poświęconego Madonnie Różańcowej.
Konieczny był także zakup obrazu Matki Boskiej Różańcowej, aby wierni mogli się zgromadzić, aby odmawiać Różaniec Święty.
Bartolo Longo, który udał się do Neapolu w poszukiwaniu obrazu, przypadkowo spotkał swojego spowiednika, ojca Radente, który powiedział mu, aby poszedł do Konserwatorium Różańcowego w Portamedina i poprosił siostrę Marię Concetta De Litala o stare zdjęcie Różańca, które sam powierzył jej wiele lat wcześniej.
Zalecane odczyty- Sapri (Kampania): co zobaczyć
- Kampania: Wycieczki w niedzielę
- Amalfi (Kampania): co zobaczyć
- Acciaroli (Kampania): co zobaczyć
- Teano (Kampania): co zobaczyć
Bartolo wycofał obraz, pomimo złego stanu płótna i, aby przetransportować go do Pompei, powierzył go furmanowi Angelo Tortora, który owinął go prześcieradłem i położył na wózku z obornikiem.
Obraz został przywrócony i oddany cześć wiernym 13 lutego 1876 r., Kiedy to nastąpił pierwszy cud za wstawiennictwem Madonny.
Później Bartolo Longo zlecił dalszą renowację płótna neapolitańskiemu malarzowi Federico Maldarelli, prosząc go również o przekształcenie oryginalnej Santa Rosa w Santa Caterina da Siena, usuwając historyczny błąd obrazu, ponieważ przedstawiał on Madonnę odmawiającą Różaniec w Santa Rosa.
Tymczasem na budowę nowego kościoła przybyły oferty z Neapolu i z całego świata, podczas gdy wokół placu budowy były pierwsze domy robotników, a następnie telegraf, dworzec kolejowy, mały szpital, obserwatoria meteorologiczne i geodynamiczne. ,
Tak narodziły się nowe Pompeje.
Co zobaczyć
Sanktuarium, zbudowane w latach 1876–1891 według projektu profesora Antonio Cua z Uniwersytetu Neapolitańskiego, zostało powiększone w latach 1934–1939, aby poradzić sobie z rosnącą liczbą wiernych.
Projekt rozbudowy powierzono architektowi i księdzu prałatowi Spirito Marii Chiapetcie.
W 1901 r. Sanktuarium zostało podniesione do Papieskiej Bazyliki Większej przez papieża Leona XIII.
Dziś sanktuarium jest jednym z najczęściej odwiedzanych we Włoszech, miejscem wielu pielgrzymek, zwłaszcza 8 maja i pierwszej niedzieli października, dni, w których recytuje Błogosławiony Bartolo Longo.
Około 300 metrów od Sanktuarium znajduje się Muzeum Villino, Casa del Beato Bartolo Longo.
