7-dniowy plan podróży na Sycylię, zawierający przydatne informacje, w tym informacje geograficzne i historyczne, które są mniejszymi wyspami i głównymi miastami do zobaczenia na wyspie.
Informacja turystyczna
Region południowych Włoch, Sycylia jest oddzielona od Kalabrii Cieśniną Mesyńską, jej terytorium obejmuje wyspę homonimiczną, która reprezentuje największą wyspę Morza Śródziemnego, archipelagi Eolskie, Egadi, Pelagie i wyspy Pantelleria i Ustica.
Jego prowincje to Palermo, Agrigento, Caltanissetta, Catania, Enna, Messina, Ragusa, Siracusa i Trapani.
Terytorium Sycylii, największej wyspy we Włoszech i Morza Śródziemnego, jest głównie pagórkowate i górzyste, są też pewne obszary płaskie, ale niezbyt rozległe, z wyjątkiem Równiny Katańskiej, która reprezentuje największy obszar płaski Sycylii.
Po wschodniej stronie wyspy, między równiną Katanii, dolinami Alcantary i Simeto, a Apeninami na Sycylii wznosi się Etna, najwyższy aktywny wulkan w Europie (3343 m npm).
Na północ od Etny, w pobliżu północno-wschodniego wybrzeża wyspy, znajduje się pasmo górskie sycylijskich Apeninów, które stanowi kontynuację Apeninów Kalabryjskich i dzieli się na góry Peloritani, Nebrodi i Madonie.
Wśród innych płaskorzeźb Sycylii znajdują się góry Erei w centrum, góry Iblei w południowo-wschodniej części oraz góry Sicani w środkowo-południowej części.
Jeśli chodzi o wybrzeże, północne wybrzeże Morza Tyrreńskiego jest ogólnie wysokie i skaliste, przerywane dużymi wlotami, takimi jak zatoki Castellammare, Palermo, Termini Imerese, Patti, Milazzo.
Południowe wybrzeże jest niskie, a wschodnie nad Morzem Jońskim jest niskie na południu, podczas gdy na północ od Katanii rozwija się w wysokich klifach i pięknych zatokach aż do Mesyny.
Do wspaniałych wybrzeży wyspy należy dodać te równie piękne z mniejszych wysp, które tworzą wielki archipelag Sycylii, odpowiadający grupom Wysp Liparyjskich, Egadi, Pelagie oraz wyspom Ustica i Pantelleria.
Sycylia była zamieszkana od czasów prehistorycznych, o czym świadczą graffiti w jaskiniach Monte Pellegrino i Levanzo, które można przypisać późnemu paleolitowi.
Zalecane odczyty- Mazara del Vallo (Sycylia): co zobaczyć
- Trapani (Sycylia): co zobaczyć
- Randazzo (Sycylia): co zobaczyć
- Milazzo (Sycylia): co zobaczyć
- Sycylia: wycieczki w niedzielę
Fenicjanie osiedlili się tam najpierw, w zachodniej części, a następnie Grecy, którzy w 734 rpne. o okupowanej wschodniej części wyspy.
Grecy założyli komercyjne emporium, kolonie rolnicze, osiągając znaczny dobrobyt. Wraz z pierwszą wojną punicką (264–241 pne) Sycylia stała się pierwszą rzymską kolonią.
W 339 AD Sycylię zajęli Wandale, a następnie Wizygotowie. W 535 r wyspa została przyłączona do Cesarstwa Wschodniego poprzez szybki podbój generała Belisario.
Począwszy od 827 AD Sycylię podbili Arabowie, których cywilizacja pozostawiła wiele zeznań.
W 1060 r. Na wyspę przybyli Normanowie, których panowanie przeszło w ręce Szwabii w 1194 r., A szczyt osiągnął wraz z Federico II.
W 1270 r. Po śmierci Fryderyka II, po okresie, w którym królestwo przeszło na angielskiego księcia Edmunda z Lancaster, papież przekazał koronę Karolowi z Anjou.
Jego krótka dominacja została odwrócona przez bunt sycylijskich nieszporów i zastąpiona aragońską w 1282 r., Która zakończyła się w 1516 r. Śmiercią króla Ferdynanda II Aragońskiego i przejściem Sycylii do korony hiszpańskiej wraz z wejściem na tron Carlo V.
W 1713 r. Traktat z Ultrechtu sankcjonował przejście wyspy do Savoys, ale w 1718 r. Hiszpanie rozpoczęli kampanię podboju zablokowaną przez Austriaków, a Karol VI Austrii został nowym królem Sycylii. W 1734 r. Sycylia powróciła na hiszpańską orbitę.
Wraz z Kongresem Wiedeńskim w 1815 r. I zjednoczeniem Królestwa dwóch Sycylii (Królestwo Neapolu zostało utracone w 1806 r.), Rozpoczęła się era burbonów, która zakończyła się w 1860 r., Kiedy Sycylia została zjednoczona z Królestwem Włoch.
Po drugiej wojnie światowej region Sycylii otrzymał specjalną ustawę.
Trasa 7 dni
Sycylia ma wielkie dziedzictwo artystyczne i kulturowe, wiele ludów zmieniało się na przestrzeni wieków na tej ziemi, dzięki swojemu geograficznemu położeniu połączenia między Europą a Afryką, bogactwu morza i różnorodności terytorium ,
Sztuka żeglarstwa i wędkarstwa przybrzeżnego rozpoczęła się przed zamieszkaniem na wyspie, która dotarła do nas poprzez liczne prehistoryczne ślady.
Z greckiej, rzymskiej, bizantyjskiej, arabskiej, normańskiej, szwabskiej, angevin, aragońskiej, hiszpańskiej i burbońskiej Sycylii, istnieje wiele cennych świadectw architektonicznych i artystycznych.
Sycylia oferuje odwiedzającym wspaniałą przyrodę, wspaniałe zabytki, starożytne tradycje, które dotarły do nas przez różne cywilizacje, które spotkały się na tej ziemi.
– Messina, brama do Sycylii, to miasto cieśniny, w której można podziwiać katedrę poświęconą Marii Assunta, pochodzącą z okresu normańskiego. Budynek został konsekrowany w 1197 roku i pomimo wielokrotnych zniszczeń stanowi najciekawszy zabytek i kolekcję sztuki w mieście. Taormina i Giardini Naxos należą do prowincji Messina, dwóch wspaniałych nadmorskich miasteczek o bogatej historii. W Giardini Naxos, pierwszej greckiej kolonii na Sycylii, oprócz niezwykłego piękna krajobrazu można podziwiać duży obszar archeologiczny i jego muzeum.
– Taormina została założona w 358 pne przez niektórych Greków z Giardini Naxos. Stoi na naturalnym tarasie na wysokości około 200 metrów nad poziomem morza. i cieszy się niezwykłą panoramą. Symbolem miasta jest Teatr Grecki, o wielkiej wartości archeologicznej, jego lokalizacja oferuje piękną panoramę, od morza po gaje cytrusowe, od Etny po zatokę Naxos.
– Catania znajduje się na wschodnim wybrzeżu Sycylii, w połowie drogi między Mesyną a Syrakuzami, u podnóża wulkanu Etna. Miasto jest częścią światowego dziedzictwa UNESCO. Po zniszczeniu trzęsienia ziemi w 1693 r. Rozpoczął się proces odrodzenia kulturalnego i społecznego, który dzięki geniuszowi architektów i mistrzów rzeźbiarzy stworzył prawdziwe barokowe arcydzieła. Po katastrofalnym trzęsieniu ziemi nadzwyczajna odbudowa miała miejsce także w innych miastach wschodniej Sycylii, na terytorium Val di Noto (Val indica Vallo, jednostka administracyjna w erze arabsko-normandzkiej), a także w Katanii, gminach Militello w Val di Catania , Caltagirone, Modica, Palazzolo Acreide, Noto, Ragusa i Scicli zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ponieważ stanowią wyjątkowe świadectwo późnobarokowej sztuki i architektury.
– Syrakuzy znajduje się na południowo-wschodnim wybrzeżu. Miasto zostało założone przez greckich kolonistów z Koryntu w 734 rpne. Cyceron powiedział, że to „największe i najpiękniejsze ze wszystkich greckich miast. dziś starożytna Syrakuzy to cenne świadectwo „rozwoju cywilizacji śródziemnomorskiej od ponad 3 tysiącleci”, jest to jeden z powodów, dla których została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Miasto rozciąga się częściowo na kontynencie, a częściowo na cyplu-wyspie Ortigia. Sercem miasta jest wyspa Ortigia, na której można podziwiać ważne świadectwa architektoniczne starożytnych cywilizacji. Niektóre z głównych zabytków to Zamek Maniace, jeden z głównych zabytków okresu szwabskiego, Świątynia Apolla, najstarszy przykład doryckiej świątyni na Sycylii, Duomo, która stoi na pozostałościach starożytnej doryckiej świątyni poświęconej Atenie, wzniesionej w V wieku Przed naszą erą przez tyrana Gelone.
W VII wieku ne świątynia została przekształcona w kościół. Zniszczona przez trzęsienie ziemi w 1693 r. Fasada została przebudowana w barokowe formy na podstawie projektów Andrei Palmy. Fonte Aretusa, uważany za symbol miasta. Arethusa to mitologiczna postać związana z legendą o początkach miasta. Palazzo del Vermexio lub Palazzo del Senato, kościół Santa Lucia alla Badia, Palazzo Beneventano. W części na kontynencie znajduje się teatr grecki, niezwykły przykład architektury teatru greckiego i okazały rzymski amfiteatr. Niedaleko Syrakuz znajduje się nekropolia Pantalica, która zawiera ponad 5000 grobowców, z których wiele pochodzi z wieków od XIII do VII pne. Ponadto znajdują się znaleziska z epoki bizantyjskiej i znaleziska z Anaktoron (Pałac Księcia).
– Ragusa znajduje się na wapiennej formacji skalnej między dwoma dolinami, kamieniołomem Santa Domenica i kamieniołomem San Leonardo. Ma starożytne korzenie i, podobnie jak inne miasta wschodniej i południowo-wschodniej Sycylii, został odbudowany po katastrofalnym trzęsieniu ziemi w 1693 r. Przebudowa miała miejsce w typowym stylu barokowym, w dwóch obszarach: dolnym Ragusa lub Ibla, jest to przebudowana część, w której była starożytne zniszczone miasto i górna Ragusa, nowa część zbudowana w dzielnicy Patro. Oba jądra połączone są sugestywnymi zjazdami, najpiękniejsze są schody (340 stopni) zwane „Le Scale”, zaczynają się od kościoła Santa Maria delle Scale i zostały zbudowane na początku XVIII wieku.
W pierwszej połowie XIX wieku zakończono budowę pierwszego połączenia „Ponte Vecchio lub Ponte dei Cappuccini”, co pozwoliło na rozbudowę miasta na południu, minięcie doliny Santa Domenica i połączenie San Giovanni Polo z okolicą kapucynów. Osiemnaście kościołów i pałaców w mieście znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Ragusa Superiore charakteryzuje się majestatycznymi fasadami późnobarokowych pałaców, które wychodzą na długie równoległe ulice. Do najpiękniejszych pałaców w Ragusie należą Palazzo Zacco, Palazzo Bertini, Palazzo Cosentini i Palazzo La Rocca. W sercu górnej Ragusa w dominującej pozycji względem miasta znajduje się majestatyczna katedra San Giovanni Battista przebudowana w stylu barokowym po trzęsieniu ziemi.Schodząc w kierunku Ibla spotykamy kościół Santa Maria delle Scale, również przebudowany po trzęsieniu ziemi, który zachował fragmenty wcześniejszej normańskiej konstrukcji.
Pozostała część artystycznego dziedzictwa miasta znajduje się w dzielnicy Ibla. Duomo lub kościół San Giorgio jest wspaniałym przykładem barokowej architektury sakralnej zaprojektowanej przez architekta Rosario Gagliardi, który zaprojektował także kościół San Giuseppe, kolejny piękny wyraz barokowej sztuki i architektury. W Ibli znajduje się ponad pięćdziesiąt kościołów, większość w stylu późnobarokowym, najciekawsze to: kościół Santa Maria dell'Itria, kościół San Filippo Neri, kościół Santa Maria dei Miracoli, kościół Najświętszej Duszy Czyśćca, klasztor i kościół Santa Maria del Gesù, klasztor i kościół San Francesco dell'Immacolata, kościół San Vincenzo Ferreri.
– Agrigento została założona przez greckich kolonistów w VI wieku. BC, (starożytny Akragas). Miasto jest bardzo ważne z artystycznego punktu widzenia, ponieważ w jego pobliżu znajduje się słynna „Dolina Świątyń”, rozległy kompleks archeologiczny o niezwykłej urodzie, ogłoszony przez UNESCO jako Miejsce Światowego Dziedzictwa. Piękno estetyczne, rozmieszczenie różnych znalezisk archeologicznych na ziemi, szerokie panoramy sprawiają, że można sobie wyobrazić starożytne Akragas, kwitnące centrum klasycznej cywilizacji greckiej. Wśród starożytnych pozostałości tego miejsca znajdują się pozostałości siedmiu świątyń, świątyni Juno lub Hery Lacinia, świątyni Concordia, świątyni Herkulesa, świątyni Zeusa Olimpijskiego (Jowisz), świątyni Dioscuri, świątyni Vulcano , Świątynia Eskulapa.
Pobliskie muzeum archeologiczne jest bardzo interesujące, pełne przedmiotów, od epoki prehistorycznej do późnego okresu rzymskiego i bizantyjskiego. Miasto Agrigento położone jest na wzgórzu i charakteryzuje się wąskimi uliczkami i schodami. Opactwo Santo Spirito stulecia zasługuje na wizytę XIII, kościół Santa Maria dei Greci (była to katedra obrządku grecko-bizantyjskiego) i katedra San Gerlando Vescovo,
mecenas miasta (pochodzi z XI wieku, ale na przestrzeni wieków ulegał różnym zmianom). Wśród wybitnych obywateli Agrigento musimy pamiętać powieściopisarza i dramaturga Luigiego Pirandello (1867–1936) oraz filozofa Empedoklesa (V wiek pne), który żył w V wieku pne.
– Palermo wychodzi na Morze Tyrreńskie wzdłuż wybrzeża zatoki o tej samej nazwie. Rozciąga się na równinę Conca d’oro, płaskiego obszaru graniczącego z górami, które wzięły swoją nazwę od miasta. Palermo zostało założone przez Fenicjan w 734 pne. i znał wiele cywilizacji, jak cała Sycylia. Dziś możemy podziwiać świadectwa tych okresów historycznych, zwłaszcza normańskich i barokowych, poprzez zabytki o nieocenionej wartości. Katedra Najświętszego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niebie to piękny i okazały kompleks architektoniczny (wzniesiony w 1185 r.), W którym różne okresy budowy doprowadziły do mieszania różnych stylów. Kościół San Giovanni degli Eremiti, doskonały przykład sztuki normańskiej, Piazza Vigliena przeoczony przez kościół San Giuseppe dei Teatini, jeden z najbardziej okazałych i cennych zabytków XVII wieku na Sycylii, drugi poświęcony kościół jest włączony do jego podziemia do Matki Bożej Opatrzności. Kościół Martorana lub Santa Maria dell'Ammiraglio, prawdziwy klejnot sztuki normańskiej.
Kościół Santo Spirito lub Vespro, sztuki normańskiej, znajduje się na cmentarzu Sant’Orsola. Przed tym Kościołem powstało popularne powstanie, zwane później Nieszporami Sycylijskimi. Kościół Santa Maria del Gesù znajduje się na zboczach Monte Grifone i został zbudowany w 1429 roku na polecenie błogosławionego Mateusza z Agrigento. Chiesa della Magione, jej budowa pochodzi z 1550 roku przez Matteo d'Aiello. Kościół San Giovanni dei Lebbrosi, jeden z najstarszych zabytków okresu normańskiego. Klasztor i katakumby kapucynów to cmentarz, który rozciąga się w podziemiach klasztoru, na którym odsłonięto około 8000 zmumifikowanych zwłok. Palazzo dei Normanni, obecnie siedziba Sycylijskiego Zgromadzenia Regionalnego, to okazały budynek zbudowany przez Arabów na wcześniej istniejących budowlach w IX wieku, złożony z różnych ciał w różnym wieku i z fasadą z XVII-XVIII wieku. Teatr Massimo w stylu neoklasycznym został zaprojektowany przez G.B. Basile w 1875 roku. Chiński budynek, zbudowany przez króla Ferdynanda III z Bourbon we wspaniałych ogrodach parku Favorita.
– Monreale to piękne miasto położone około 5 kilometrów od Palermo na zboczach Monte Caputo. Jego wizyta jest bardzo interesująca, ponieważ jego katedra i przylegający do niej klasztor są jednym z najwyższych przykładów sztuki normańskiej.
