Ciekawość i informacje o willi il Pino, zmiany w historii i style architektoniczne stosowane w poszczególnych dekoracjach.

Od klasztoru do willi

Starożytna willa il Pino, położona we Florencji przy via Bolognese, była początkowo żeńskim klasztorem należącym do Zakonu Cystersów, zakonu zakonnego urodzonego w Citeaux, mieście w francuskim regionie Burgundii, w 1098 r.

Został zamówiony przez Maso di Bartolino di Drudolo della Lastrabar, który go opuścił, w swojej testamencie powiedział, że na jednej z jego farm zbudowano klasztor poświęcony San Bartolomeo alla Lastra.

Budynek został wybudowany w 1354 r., A po ukończeniu w 1360 r. Stał się siedzibą mniszek i został konsekrowany przez biskupa Andreę Corsiniego.

Ale w 1424 r. Między zakonnicami a biskupem Fiesole doszło do niezadowolenia z autorytatywnych spraw, ponieważ konsekrowane kobiety chciały polegać wyłącznie na opactwie w Settimo, podczas gdy biskupi chcieli sprawować nad nimi władzę.

Kilka lat później klasztor został zlikwidowany, a wszystkie jego aktywa zostały włączone do dziedzictwa diecezji Fiesolan przez papieża Mikołaja V.

Po tych wydarzeniach zmieniło się przeznaczenie, w wyniku którego budynek został podzielony na dwie części, z których jedna służyła jako okazały dom, a druga jako plebania parafii Santa Croce al Pino.

W dziewiętnastym wieku kupił ją najpierw rodzina Della Gherardesca, a później Rueggerowie, którzy dokonali gruntownej renowacji.

Jeśli chodzi o architekturę, dzisiejsza willa jest widoczna w XVIII-wiecznym stylu, przylegającym do kościoła Santa Croce al Pino, z dekoracjami pietra serena na fasadzie i szlachetnym herbem Della Gherardesca umieszczonym po jednej stronie.