Co zobaczyć w Vivara, trasa odkrywania homonimicznego rezerwatu przyrody, wśród kwiatów, zwierząt, pozostałości archeologicznych i krajobrazów o niezwykłym pięknie.
Informacja turystyczna
Wysepka lub wyspa Vivara znajduje się na północno-zachodnim krańcu Zatoki Neapolitańskiej w Kampanii, niedaleko Ischii i jest połączona mostem dla pieszych z Procidą.
Vivara została mianowana państwowym rezerwatem przyrody w celu ochrony piękna przyrody, jej wartości botanicznej, faunistycznej, archeologicznej i krajobrazowej.
Terytorium wyspy osiąga maksymalną wysokość, 110 m. s.l.m., w centralnej części, łagodnie opada na północ i południe i jest bardzo stromy i stromy po stronie zachodniej i wschodniej. Wybrzeże jest, z wyjątkiem niektórych punktów, niedostępne z morza.
Punta Capitello znajduje się na dalekiej północy, naprzeciwko Procida, a Mezzogiorno na dalekim południu.
Punta d’Alaca na zachodzie wychodzi na najwęższy punkt kanału Ischia, a La Carcara to nazwa wschodniego wybrzeża.
Z geologicznego punktu widzenia Vivara jest wyspą pochodzenia wulkanicznego, którego półkolisty kształt przedstawia zachodnią krawędź oryginalnego zatopionego dziś krateru wulkanicznego, ograniczoną we wschodniej części cyplem Santa Margherita na wyspie Procida.
Dno krateru zajmuje Zatoka Genito, odcinek morza oddzielający wyspę Procida od wyspy Vivara.
Co zobaczyć
Z archeologicznego punktu widzenia wykopaliska przeprowadzone w Punta Mezzogiorno ujawniły lekkie materiały pochodzące z osady z pierwszej fazy epoki brązu, która stanowi najstarszą osadę na wyspie.
W Punta d’Alaca zidentyfikowano pozostałości, które można umieścić między drugą połową XVI wieku. Przed naszą erą i pierwsza połowa XIV wieku BC, również badania okrętów podwodnych w Zatoce Genito, ujawniły ślady zaludnienia zatopione pod koniec tego samego okresu na głębokości około 10 metrów, prawdopodobnie z powodu zjawiska bradyzmu, w rzeczywistości w czasach prehistorycznych Zatoka Genito była obszarem piasku i całkowicie wyłonione kamyki, które łączyły obszar Santa Margherita di Procida z obszarem krateru Vivarese i stanowiły punkt lądowania dla wyspy.
Dla Rzymian wyspa była miejscem polowań, a wody Zatoki Genito - lęgowiskiem ryb. Polowanie odbyło się na wyspie w 1634 r., Aw 1681 r. Na najwyższym punkcie Vivary zbudowano willę i niektóre budynki gospodarcze. Pod koniec XVIII wieku król Neapolu Karol III uczynił Vivarę rezerwatem łowieckim.
Zalecane odczyty- Sapri (Kampania): co zobaczyć
- Kampania: Wycieczki w niedzielę
- Amalfi (Kampania): co zobaczyć
- Acciaroli (Kampania): co zobaczyć
- Teano (Kampania): co zobaczyć
W 1818 roku Vivara została sprzedana jako własność publiczna gminie Procida, a następnie przeszła w ręce osób prywatnych, które wprowadziły uprawy winnic i gajów oliwnych poprzez prace tarasowe. W 1940 r. Własność wyspy pozostawiono szpitalowi obecnego właściciela Procida.
W 1974 roku wyspa została ogłoszona Oaza naturalnej ochrony z regionu Kampania, następnie jego terytorium zostało poddane ograniczeniom archeologicznym. Od 2002 roku Vivara stała się państwowym rezerwatem przyrody i miejscem o znaczeniu społecznym.
