Co oznacza Karma, pochodzenie tego terminu i znaczenie religijne w różnych religiach wschodnich.
Definicja karmy
Często słyszysz słowo Karma, słowo wywodzące się ze starożytnego języka indyjskiego, sanskrytu, który w ostatnich latach rozprzestrzenił się również wśród zachodnich populacji.
Mówiąc dosłownie, termin karma ma znaczenie działania, które ma być aktem do wykonania, zadaniem do wykonania lub obowiązkiem zrobienia czegoś.
W starożytnym zbiorze świętych tekstów napisanych w języku sancrita rozumie się, że karma przyjmuje dalsze znaczenie aktu lub obrzędu religijnego.
W myśli religijnej i filozofii Indii ten sposób wyrażania się wskazuje na działanie zmierzające do osiągnięcia z góry ustalonego celu, rozumiane jako praktyczna ewolucja zasady przyczyna-skutek lub generowanie czegoś wynikającego z konkretnego działania.
W tym znaczeniu Karma stanowi jeden z głównych filarów różnych religii wschodnich, w tym hinduizmu, buddyzmu i dżinizmu, w ścisłym związku z zasadą reinkarnacji.
Nierzadko słowo Karma łączy się z koncepcją życia skoncentrowaną na rezygnacji, że wszystko dzieje się przez fatalizm.
W religii buddyjskiej koncepcja karmy dąży do optymizmu, ponieważ zgodnie z jej doktrynalnymi zasadami termin ten obejmuje znaczenie działania, które ma być raczej wyborem niż czystym fatalizmem, aby wpłynąć na przyszłość tych, którzy go stosują.
Jednak wielu uważa, że karma reprezentuje rezultat, którego człowiek nie może zmienić.
Dla buddyzmu dobre uczynki doprowadzą do dobra, a złe uczynki nieuchronnie doprowadzą do zła.
Ten sposób pojmowania Karmy czyni zatem człowieka w pełni odpowiedzialnym za swoje czyny i decyzje.
