Historia i narodziny wszelkiego rodzaju zegarków na rękę, mechanicznych i bateryjnych. Wynaleziony pod koniec XIX wieku zegarek był początkowo uważany za akcesorium wyłącznie dla kobiet.
Zegarki historyczne
Mężczyzna miał zwyczaj nosić zegarek kieszonkowy.
Ale we wczesnych latach ubiegłego wieku (1900 r.) Brazylijski wynalazca o nazwisku Alberto Santos Dumond, niezdolny do łatwego odczytania godziny na samolocie, poprosił swojego najlepszego przyjaciela Louisa Cartiera o zegarek, który wyeliminowałby problem.
Genialny Cartier zrobił mu zegarek ze skórzanym paskiem do założenia na nadgarstek, a Dumont był zachwycony.
W tym momencie Cartier postanowił również sprzedać tego rodzaju zegarki mężczyznom.
Nawet podczas pierwszej wojny światowej oficerowie z całego świata uważali, że wygodniej jest oglądać zegarek na rękę zamiast wyjmować tradycyjny zegarek kieszonkowy.
Z tego powodu żołnierze byli wyposażeni w zegarki na rękę, które pod koniec wojny stały się powszechne we wszystkich kulturach zachodnich.
Początkowo działały tylko z mechanicznym mechanizmem sprężynowym, od 1962 r. Dołączyły do nich bardziej praktyczne i precyzyjne zegary działające na bateriach z godzinnymi wskazówkami lub cyfrowymi wyświetlaczami ciekłokrystalicznymi.
Zegarki na rękę z baterią
Zegar jest głównym narzędziem stworzonym przez człowieka do wskazywania bieżącego czasu, a zatem do mierzenia upływu czasu.
Obecnie najpopularniejszymi rodzajami zegarków są zegarki na baterie, które w wielu przypadkach mają dodatkowe funkcje, takie jak stoper i wskazanie daty.
Wraz z rozpowszechnianiem się telefonów komórkowych, które zawierają również zegarek i inne powszechnie używane urządzenia elektroniczne wyświetlające czas (rejestrator wideo, komputer, aparaty cyfrowe itp.), Korzystanie z zegarka może stać się zbędne i pozostać wyłącznie tylko czynnik estetyczny dla osoby, która nosi go na nadgarstku.
