komentarz – Psalm 141 jest wezwaniem autora do Boga, aby go wysłuchał za każdym razem, gdy go woła. Psalmista prosi Pana, aby pomógł mu dozować słowa, aby nie mówili złych rzeczy, aby nie dopuścili, aby jego serce wyschło, czyniąc zło, i aby uchronili go przed pułapkami, które złoczyńcy mogliby mu ofiarować podczas podróży.
Psalm 141 kompletny
[1] Psalm. Di Davide. Panie, wołam do ciebie, biegnij mi z pomocą; słuchajcie mojego głosu, kiedy was wzywam.
[2] Gdy kadzidło moja modlitwa idzie do was, moje ręce unoszą się jak ofiara wieczorna.
[3] Panie, połóż skrzynkę na moich ustach, strzeż drzwi moich warg.
[4] Nie pozwólcie, aby moje serce pochyliło się do zła i czyniło z grzesznikami niesprawiedliwe czyny: aby nie smakowałem ich pysznych potraw.
[5] Sprawiedliwi bili mnie, a wierni wyrzucają mi wyrzuty sumienia, ale olejek niegodziwych nie pachnie moją głową; wśród ich niegodziwości kontynuujcie moją modlitwę.
[6] Ich przywódcy zostali wyrzuceni z urwiska i usłyszeli ode mnie słodkie słowa.
[7] Gdy ziemia pękła i otworzyła się, ich kości zostały rozrzucone u wylotu podziemnego świata.
[8] Moje oczy zwracają się na ciebie, mój Panie Boże; Przyjmuję w tobie schronienie, chronię moje życie.
[9] Chroń mnie od sidła, które mi się przydają, od zasadzek złoczyńców.
[10] Złoczyńcy wpadają razem do swoich sieci, ale ja przejdę bez szwanku.
