komentarz – W Psalmie 51 autor zaczyna wzywając Boga do miłosierdzia, ponieważ czuje się brudny w grzechu, odczuwa wyrzuty sumienia i smutek. On wie, że zgrzeszył przeciwko Panu i potwierdza to, powtarzając to kilka razy, mówiąc, że zrobił wszystko, co złe w oczach Boga. Kiedy to się stanie, ofiaruje swoją słabość jako stworzenie zranione przez pradawną winę, z jaką się urodziła, świadoma, że Bóg nagradza szczerość w rozpoznawaniu własnych błędów, nauczając w tajemnicy serca mądrości, z której rodzi się pragnienie oczyszczenia, aby w końcu być wolny od wszystkich nieszczęść, które na niego spadły. Wciąż błaga Boga, aby stworzył w nim czyste serce i odnowionego silnego ducha osłabionego przez grzech, chociaż wie, że zawsze czai się pokusa, nie chciałby tego nigdy robić, ale wie, że jest podatny na ataki, ponieważ pokornie prosi o pomoc i wsparcie dla swoich słabości ludzki.
Psalm 51 kompletny
[1] Do mistrza chóru. Ps. Di Davide.
[2] Gdy prorok Natan przyszedł do niego po tym, jak zgrzeszył z Batszebą.
[3] Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; w waszej wielkiej dobroci wymazajcie mój grzech.
[4] Obmyj mnie od wszystkich moich grzechów, oczyść mnie od grzechu.
[5] Rozpoznaję moją winę, mój grzech jest zawsze przede mną.
[6] Przeciw tobie, przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem, co złe w twoich oczach, uczyniłem; dlatego masz rację, kiedy mówisz, sprawiedliwy w swoim sądzie.
[7] Oto poczęłem się winny, w grzechu poczęła mnie moja matka.
[8] Ale chcesz szczerości serca i naucz mnie mądrości wewnętrznej.
[9] Oczyść mnie hizopem, a będę światem; umyj mnie, a będę bielszy niż śnieg.
[10] Spraw, abym poczuł radość i radość, kości, które złamałeś, będą się radować.
Zalecane odczyty- Psalm 76: pełny, komentarz
- Psalm 62: pełny, komentarz
- Psalm 102: pełny, komentarz
- Psalm 6: kompletny, komentarz
- Psalm 20: pełny, komentarz
[11] Odwróć wzrok od moich grzechów, wytrzyj wszystkie moje winy.
[12] Stwórz we mnie, Boże, serce czyste, odnów we mnie ducha niezłomnego.
[13] Nie odrzucajcie mnie ze swojej obecności i nie pozbawiajcie mnie ducha świętego.
[14] Daj mi radość zbawienia, wspieraj we mnie hojną duszę.
[15] Nauczę wędrowców waszych dróg, a grzesznicy powrócą do was.
[16] Wybaw mnie od krwi, Boże, moje zbawienie, mój język wywyższy Twoją sprawiedliwość.
[17] Panie, otwórz moje usta, a moje usta głoszą Twoją chwałę;
[18] ponieważ nie lubisz poświęceń, a jeśli ofiaruję całopalenia, nie przyjmiesz ich.
[19] Skruszony duch jest ofiarą dla Boga, serce złamane i upokorzone, Boże, nie gardzisz.
[20] W swojej miłości, udzielaj łaski Syjonowi, wznieś mury Jerozolimy.
[21] Wówczas docenicie przepisane ofiary, holokaust i całą ofiarę, a potem poświęcą ofiary na waszym ołtarzu.
