komentarz – W Psalmie 129 mówi o oddanym człowieku, który właśnie wrócił z wygnania, który opowiada o swoich cierpieniach innym towarzyszom podróży, aby zaświadczyć o swojej wierze w Boga, pomimo poważnych cierpień, jakie cierpiał.
Ukończ Psalm 129
[1] Pieśń Wniebowstąpienia. Od mojej młodości prześladowali mnie, powiedzcie Izrael,
[2] od młodości bardzo mnie prześladowali, ale nie zwyciężyli.
[3] Pługi zaorały mi plecy, zrobiły długie bruzdy.
[4] Pan jest sprawiedliwy: złamał jarzmo niegodziwców.
[5] Niech ci, którzy nienawidzą Syjonu, będą zdezorientowani i odwrócą się plecami.
[6] Niech będą jak trawa na dachu: zanim zostanie rozdarta, wysycha;
[7] żniwiarz nie wypełnia ręki ani macicy, która zbiera bloczki.
[8] Przechodnie nie mogą powiedzieć: „Niech będzie wam błogosławieństwo Pana, błogosławimy was w imię Pana”.
